---

ស្តង់ដារជាតិ

TCVN 9311-4:2012

ISO 834-4: 2000

ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ផ្នែកសាងសង់ - ផ្នែកទី 4៖ តម្រូវការពិសេសសម្រាប់ឧបករណ៍បំបែកផ្ទុកបន្ទុក

ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុនៃការសាងសង់អាគារ - ផ្នែកទី 4៖ តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ការផ្ទុកធាតុបំបែកបញ្ឈរ

បុព្វបទ

TCVN 9311-4: 2012 គឺសមមូលទាំងស្រុងទៅនឹង ISO 834-4: 2000

TCVN 9311-4: 2012 ត្រូវបានបំប្លែងពី TCXDVN 344: 2005 (ISO 834-4:2000) យោងតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃប្រការ 1 មាត្រា 69 នៃច្បាប់ស្តីពីស្តង់ដារ និងបទប្បញ្ញត្តិបច្ចេកទេស និងចំណុច ក) ប្រការ 1 មាត្រា 7 នៃក្រឹត្យ។ 127/2007/ND-CP ចុះថ្ងៃទី 1 ខែសីហា ឆ្នាំ 2007 របស់រដ្ឋាភិបាល ដែលរៀបរាប់លម្អិតអំពីការអនុវត្តមាត្រាមួយចំនួននៃច្បាប់ស្តីពីស្តង់ដារ និងបទប្បញ្ញត្តិបច្ចេកទេស។

ស៊េរី TCVN 9311 ក្រោមចំណងជើងទូទៅ "ការធ្វើតេស្តធន់នឹងភ្លើង - សមាសធាតុសំណង់" រួមមានផ្នែកដូចខាងក្រោមៈ

- TCVN 9311-1: 2012, ផ្នែកទី 1: តម្រូវការទូទៅ

- TCVN 9311-3: 2012, ផ្នែកទី 3: ការណែនាំអំពីវិធីសាស្រ្តសាកល្បង និងការអនុវត្តទិន្នន័យសាកល្បង។

- TCVN 9311-4: 2012, ផ្នែកទី 4: តម្រូវការពិសេសសម្រាប់ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលផ្ទុកបន្ទុក។

- TCVN 9311-5: 2012, ផ្នែកទី 5: តម្រូវការពិសេសសម្រាប់ឧបករណ៍បំបែកផ្តេកដែលផ្ទុកបន្ទុក

- TCVN 9311-6: 2012, ផ្នែកទី 6: តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ធ្នឹម។

- TCVN 9311-7: 2012, ផ្នែកទី 7: តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ជួរឈរ។

- TCVN 9311-8: 2012, ផ្នែកទី 8: តម្រូវការពិសេសសម្រាប់ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលមិនផ្ទុក

ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង ISO 834 - ធាតុផ្សំនៃការសាងសង់អាគារ ក៏មានផ្នែកដូចខាងក្រោមៈ

- ISO 834-9: 2003, ការធ្វើតេស្តធន់នឹងភ្លើង - ធាតុផ្សំនៃការសាងសង់អាគារ - ផ្នែកទី 9៖ តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ធាតុពិដានដែលមិនផ្ទុកបន្ទុក

- ISO/DIS 834-10, ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុផ្សំនៃការសាងសង់អាគារ - ផ្នែកទី 10៖ តម្រូវការជាក់លាក់ដើម្បីកំណត់ការរួមចំណែកនៃសម្ភារៈការពារភ្លើងដែលបានអនុវត្តចំពោះធាតុផ្សំនៃរចនាសម្ព័ន្ធ។

- ISO/DIS 834-11 ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុផ្សំនៃការសាងសង់អាគារ - ផ្នែកទី 11៖ តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ការវាយតម្លៃការការពារភ្លើងចំពោះធាតុដែករចនាសម្ព័ន្ធ

TCVN 9311-4:2012 ចងក្រងដោយវិទ្យាស្ថានស្ថាបត្យកម្ម នគរូបនីយកម្ម និងជនបទ - ក្រសួងសំណង់ ស្នើឡើងដោយក្រសួងសំណង់ ឧបករណ៍ទូទៅនៃស្តង់ដារ - ការវាស់វែង - ការវាយតម្លៃគុណភាព ក្រសួងវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាបានប្រកាស។

ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ផ្នែកសាងសង់ - ផ្នែកទី 4៖ តម្រូវការពិសេសសម្រាប់ឧបករណ៍បំបែកផ្ទុកបន្ទុក

ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុនៃការសាងសង់អាគារ - ផ្នែកទី 4៖ តម្រូវការជាក់លាក់សម្រាប់ការផ្ទុកធាតុបំបែកបញ្ឈរ

1. វិសាលភាពនៃកម្មវិធី

ស្ដង់ដារនេះបញ្ជាក់អំពីនីតិវិធីដែលត្រូវអនុវត្តតាមដើម្បីកំណត់ភាពធន់នឹងភ្លើងរបស់ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលផ្ទុកបន្ទុកនៅពេលប៉ះនឹងភ្លើងនៅម្ខាង។

លទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តដោយអនុលោមតាមស្ដង់ដារនេះអាចត្រូវបានអនុវត្តចំពោះប្រភេទសមាជិកផ្សេងទៀតដែលមិនបានធ្វើតេស្ត ប្រសិនបើផ្នែកទាំងនោះអនុលោមតាមវិសាលភាពនៃកម្មវិធីដែលបានផ្ដល់ឱ្យក្នុងផ្នែកផ្សេងៗនៃស្តង់ដារនេះ ឬនៅពេលអនុវត្តកម្មវិធីបន្ថែមដោយអនុលោមតាម ISO/TR 12470។ ដោយសារ ISO/TR 12470 ផ្តល់ការណែនាំទូទៅតែប៉ុណ្ណោះ ការវិភាគដែលអនុវត្តចំពោះករណីជាក់លាក់គួរតែធ្វើឡើងដោយអ្នកជំនាញក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធ refractory តែប៉ុណ្ណោះ។

2. ឯកសារយោង

ឯកសារយោងខាងក្រោមមានសារៈសំខាន់ក្នុងការអនុវត្តស្តង់ដារនេះ។ សម្រាប់ឯកសារយោងដែលចុះកាលបរិច្ឆេទ កំណែដែលបានបញ្ជាក់ត្រូវបានអនុវត្ត។ សម្រាប់ឯកសារយោងដែលមិនទាន់បានកំណត់ កំណែចុងក្រោយបំផុត រួមទាំងការកែប្រែ និងបន្ថែម (ប្រសិនបើមាន) ត្រូវបានអនុវត្ត។

TCVN 9311-1: 2012[1]), ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុផ្សំនៃការងារសំណង់ - ផ្នែកទី 1: តម្រូវការទូទៅ។

TCVN 9311-3: 20121), ការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើង - ធាតុផ្សំនៃការងារសំណង់ - ផ្នែកទី 3: ការណែនាំអំពីវិធីសាស្រ្តសាកល្បង និងការអនុវត្តទិន្នន័យសាកល្បង។

ISO/TR 12470 ការធ្វើតេស្តធន់នឹងភ្លើង - ការណែនាំអំពីកម្មវិធី និងការបន្ថែមលទ្ធផល

ISO/IEC 13943 សុវត្ថិភាពអគ្គីភ័យ (វាក្យសព្ទ)

3. និយមន័យពាក្យ

នៅក្នុងស្ដង់ដារនេះ ពាក្យ និងនិយមន័យដែលបានផ្ដល់ឱ្យក្នុង TCVN 9311-1: 2012, SO 13943 និងពាក្យខាងក្រោមត្រូវបានប្រើ៖

៣.១. ធាតុបំបែកបញ្ឈរ

ធាតុផ្សំនៃអគារផ្ទុកក្នុងទិសដៅបញ្ឈរ ដែលដើរតួជាធាតុការពារភ្លើង ឬការពារភ្លើង។ ផ្នែកបែបនេះបែងចែកអគារទៅជាបន្ទប់ភ្លើង ឬតំបន់ការពារភ្លើង ឬបំបែកអគារពីអគារជាប់គ្នា ដើម្បីការពារភ្លើងមិនឱ្យរាលដាលដល់បន្ទប់ ឬអគារដែលនៅជាប់គ្នា។

៣.២. ជញ្ជាំង (ជញ្ជាំង)

ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលផ្ទុកបន្ទុកនៃរចនាសម្ព័ន្ធអគារដែលវាត្រូវបានផ្ទុក

4. និមិត្តសញ្ញា និងអក្សរកាត់

នៅក្នុងស្តង់ដារអន្តរជាតិនេះ អក្សរកាត់ និងនិមិត្តសញ្ញាដែលប្រើក្នុងស្តង់ដារអន្តរជាតិនេះត្រូវបានប្រើដូចនៅក្នុង TCVN 9311-1:2012។

5. ឧបករណ៍សាកល្បង

គ្រឿងបរិក្ខារដែលប្រើក្នុងការធ្វើតេស្តនេះរួមមាន ចង្រ្កានសាកល្បង ឧបករណ៍ផ្ទុក ឧបករណ៍បញ្ឈប់ភាពតានតឹង និងឧបករណ៍ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង ISO 6949-1:2012 ។ ឧទាហរណ៍នៃការធ្វើតេស្តត្រូវបានបង្ហាញក្នុងរូបភាពទី 1 ។

6. លក្ខខណ្ឌសាកល្បង

៦.១. តម្រូវការ​ទូទៅ

លក្ខខណ្ឌនៃការផ្គត់ផ្គង់សម្ពាធ និងកំដៅ បរិយាកាសនៃឡសាកល្បង និងលក្ខខណ្ឌនៃការផ្ទុកត្រូវអនុលោមតាមតម្រូវការដែលបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុង TCVN 9311-1:2012 ។

៦.២. ការការពារការបង្ខូចទ្រង់ទ្រាយ និងលក្ខខណ្ឌព្រំដែន

ការទប់ស្កាត់ការខូចទ្រង់ទ្រាយ និងលក្ខខណ្ឌព្រំដែនត្រូវអនុលោមតាមតម្រូវការដែលមានចែងក្នុង TCVN 9311-1:2012 និងតម្រូវការនៅក្នុងស្តង់ដារនេះ។

៦.៣. ឧបករណ៍ផ្ទុក

៦.៣.១. ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលមានផ្ទុកបន្ទុកទាំងអស់នឹងត្រូវបានសាកល្បងនៅពេលដែលត្រូវបានទទួលរងនូវបន្ទុកដែលបានគណនាដោយអនុលោមតាម 6.3.a) ឬ c) នៃ TCVN 9311-1: 2012 ក្នុងការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយអ្នកបញ្ជាសាកល្បងដើម្បីបង្កើតលក្ខខណ្ឌដែលសមរម្យសម្រាប់រចនាសម្ព័ន្ធដែលបានរចនា។ លក្ខណៈសម្បត្តិនៃសម្ភារៈប្រើប្រាស់ក្នុងការគណនាបន្ទុកត្រូវបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ រួមទាំងប្រភពរបស់វា។ សម្រាប់សញ្ញាបំបែកបញ្ឈរដែលមានសមាជិកសម្រាប់បន្ទុកអវិជ្ជមាន បន្ទុកត្រូវសមាមាត្រទៅនឹងចំនួនសមាជិកបែបនេះ។

៦.៣.២. នៅពេលដែលកម្ពស់គំរូសាកល្បងដែលបានណែនាំគឺធំជាងកម្ពស់របស់ចង្រ្កានដែលសមស្រប បន្ទុកត្រូវកែតម្រូវដើម្បីសម្របតាមសមាមាត្រនៃភាពស្តើងនៃផ្នែកផ្ទុកនៃសំណាកគំរូទៅនឹងបន្ទុកនៃរចនាសម្ព័ន្ធ។ ទំហំជាក់ស្តែងត្រូវបានផ្តល់ជូន។

៦.៣.៣. បន្ទុកបញ្ឈរត្រូវតែដាក់នៅលើកំពូលឬនៅគែមខាងក្រោម។ គែមទាំងអស់ដែលមិនត្រូវខូចទ្រង់ទ្រាយត្រូវផ្សាភ្ជាប់ជាមួយសម្ភារៈដែលមិនខូចទ្រង់ទ្រាយនិងមិនឆេះ។

៦.៣.៤. បន្ទុកត្រូវអនុវត្តស្មើៗគ្នានៅទូទាំងទទឹងនៃបំណែកសាកល្បងដោយធ្នឹមផ្ទុក ឬដោយ Jack សម្រាប់ផ្ទុកដាច់ដោយឡែកនៅចំណុចដែលបានជ្រើសរើស ដែលការអនុវត្តនេះបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីការប្រើប្រាស់រចនាសម្ព័ន្ធ។ នៅពេលដែលបំណែកសាកល្បងត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីទប់ទល់នឹងបន្ទុក eccentric ឬផ្នែកម្ខាងនៃរចនាសម្ព័ន្ធប្រហោងត្រូវបានផ្ទុក លក្ខខណ្ឌបែបនេះនឹងត្រូវផលិតឡើងវិញនៅក្នុងគំរូ។

៦.៣.៥. នៅពេលដែលបន្ទុកត្រូវបានចែកចាយស្មើៗគ្នា គំរូតេស្តត្រូវដាក់ក្នុងស៊ុមផ្ទុកដោយមានភាពរឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការសាងសង់សាកល្បង និងបន្ទុកដែលបានអនុវត្តទៅលើវាអំឡុងពេលធ្វើតេស្ត។ ក្នុងនាមជាការណែនាំ សមាជិកសម្រាប់ការចែកចាយបន្ទុកមិនត្រូវធ្លាក់ចុះលើសពី 1 ម.ម ក្រោមកម្លាំង 10 kN ដែលដាក់នៅចំកណ្តាលនៃវិសាលភាពក្នុងយន្តហោះនៃស៊ុម។

៦.៣.៦. ប្រព័ន្ធផ្ទុកអាចទូទាត់សងសម្រាប់សំពាធអតិបរមាដែលអាចអនុញ្ញាតបាននៃដុំសាកល្បង។

៦.៣.៧. នៅពេលដែលជញ្ជាំងទាំងពីរនៃជញ្ជាំងទ្វេត្រូវបានផ្ទុក ការពិចារណាត្រូវបានផ្តល់ទៅឱ្យការផ្ទុកជញ្ជាំងនីមួយៗដោយឯករាជ្យ។ គ្រឿងបរិក្ខារផ្ទុកត្រូវមានលទ្ធភាពដាក់បន្ទុកដែលមានទំហំខុសៗគ្នាទៅផ្នែកម្ខាងនៃជញ្ជាំងនៅពេលដែលសមស្រប។

7. ការរៀបចំគំរូ

៧.១. ការស្ថាបនាលំនាំ

សំណាកតេស្តដែលត្រូវរចនាត្រូវមានលក្ខណៈរចនាសម្ព័ន្ធដែលត្រូវនឹងតម្រូវការដែលចង់បានដែលសំណាកគំរូត្រូវបំពេញ។

នៅពេលដែលឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរត្រូវបានផ្សំជាមួយប្រព័ន្ធវិស្វកម្ម (ដូចជាការដាក់សាខាអគ្គិសនី និងប្រអប់សាខា ឬការបញ្ចប់ផ្ទៃ) ដែលជាផ្នែកសំខាន់នៃការរចនាផ្នែកនោះ ពួកវានឹងត្រូវដាក់បញ្ចូលក្នុងគំរូសាកល្បង។

៧.២. ទំហំ​ធម្មតា

សំណាកសាកល្បងត្រូវមានទំហំដូចគ្នាទៅនឹងទំហំជាក់ស្តែង នៅពេលដែលរចនាសម្ព័ន្ធជាក់ស្តែងមានកំពស់តិចជាង 3 ម៉ែត្រ ឬទទឹងតិចជាង 3 ម៉ែត្រ។ សម្រាប់បំណែកសាកល្បងដែលមានប្រវែង និងទទឹងធំជាងទំហំនៃឡសាកល្បង ដោយ 3 m × 3 m ទំហំអប្បបរមានៃគំរូតេស្តដែលប្រឈមនឹងភ្លើង មិនត្រូវតិចជាង 3 m × 3 m ។

៧.៣. ចំនួននៃគំរូសាកល្បង

សម្រាប់សំណង់ស៊ីមេទ្រី មានតែដុំសាកល្បងមួយប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានទាមទារ លើកលែងតែមានចែងផ្សេងពីនេះនៅក្នុងស្តង់ដារនេះ។ សម្រាប់ការសាងសង់ asymmetrical ចំនួននៃបំណែកសាកល្បងត្រូវតែគោរពតាមតម្រូវការនៃស្តង់ដារនេះនិង TCVN 9311-1: 2012 ។

៧.៤. សម្ងួតគំរូសាកល្បង

នៅពេលធ្វើតេស្ត ភាពខ្លាំង និងសំណើមនៅក្នុងដុំសាកល្បងត្រូវមានប្រហាក់ប្រហែលលក្ខខណ្ឌដែលចង់បានក្រោមការប្រើប្រាស់ធម្មតា។ នេះរួមបញ្ចូលទាំងសម្ភារៈបញ្ចូល និងភ្ជាប់។ ការណែនាំអំពីការសម្ងួតបំណែកសាកល្បងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុង TCVN 9311-1: 2012។ នៅពេលដែលលំនឹងត្រូវបានសម្រេច មាតិកាសំណើម ឬស្ថានភាពនៃការជាសះស្បើយត្រូវកំណត់ និងកត់ត្រា។ ការសាងសង់ជំនួយ រួមទាំងស្រទាប់ចង្រ្កាននៅក្នុងស៊ុមសាកល្បង មិនត្រូវបានទាមទារនៅក្រោមតម្រូវការនេះទេ។

៧.៥. ដំឡើងគំរូនិងការពារការខូចទ្រង់ទ្រាយ

ដុំសាកល្បងត្រូវភ្ជាប់ជាមួយគែមបញ្ឈរ ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យខូចទ្រង់ទ្រាយដោយសេរី លើកលែងតែមានការស្នើសុំដោយអ្នកទិញតេស្ត។

នៅពេលដែលដុំសាកល្បងមានទំហំតូចជាងការបើកស៊ុមសាកល្បង រចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ត្រូវប្រើដើម្បីកាត់បន្ថយការបើកទៅទំហំដែលត្រូវការ។ រចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់មិនត្រូវបានអនុលោមតាមតម្រូវការសម្ងួតសំណាកពិសោធន៍ទេ លុះត្រាតែវារួមចំណែកដល់ការអនុវត្តគំរូសាកល្បង។ នៅពេលដែលរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ត្រូវបានប្រើប្រាស់ ការរចនានៃការតភ្ជាប់រវាងសមាជិកបំបែក និងរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ រួមទាំងការជួសជុល និងសម្ភារៈណាមួយដែលប្រើសម្រាប់ការតភ្ជាប់ត្រូវតែអនុវត្តជាក់ស្តែង និងចាត់ទុកថាជាផ្នែកមួយនៃគំរូសាកល្បង។ រចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ត្រូវចាត់ទុកថាជាផ្នែកមួយនៃស៊ុមសាកល្បង។ ឧទាហរណ៍នៃរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់នៅក្នុងការរចនាសាកល្បងត្រូវបានបង្ហាញក្នុងរូបភាពទី 2 ។

ប្រសិនបើការភ្ជាប់រវាងដុំសាកល្បង និងរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ រួមទាំងស៊ុមសាកល្បងត្រូវបានប្រើប្រាស់ កម្រិតប្រតិបត្តិការធម្មតានៃរនាំងសំពាធនឹងត្រូវផលិតឡើងវិញ។ ភាពរឹងនៃរចនាសម្ព័ន្ធទ្រទ្រង់ក៏ត្រូវបង្កើតឡើងវិញយ៉ាងពេញលេញនូវកម្រិតប្រតិបត្តិការធម្មតានៃរបាំងការពារ។

8. ដំឡើងឧបករណ៍វាស់

៨.១. សាកល្បងទែម៉ូម៉ែត្ររបស់ចង្រ្កាន

Thermocouple នឹងត្រូវបានដំឡើងដើម្បីវាស់សីតុណ្ហភាព furnace ហើយត្រូវចែកចាយឱ្យបានត្រឹមត្រូវដើម្បីទទួលបានការវាស់សីតុណ្ហភាពដែលអាចទុកចិត្តបាននៅទូទាំងផ្ទៃ។

៨.២. ទែម៉ូម៉ែត្រផ្ទៃមិនត្រូវបានប៉ះពាល់នឹងភ្លើង

Thermocouples លើផ្ទៃដែលមិនត្រូវបានប៉ះពាល់នឹងភ្លើងត្រូវតោងយ៉ាងសុវត្ថិភាព និងដាក់ទីតាំងស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃ TCVN 9311-1:2012។ ដើម្បីកំណត់សីតុណ្ហភាពអតិបរិមានៃ Thermocouples លើផ្ទៃមិនត្រូវប៉ះពាល់នឹងភ្លើងឡើយ។ អណ្តាតភ្លើងមិនត្រូវដាក់នៅជិតជាង 100 មមទៅគែមណាមួយនៅទីតាំងដូចខាងក្រោម:

ក) នៅដើមបំណែកសាកល្បង និងនៅចំកណ្តាលទទឹង។

ខ) នៅដើមដំបូងនៃដុំសាកល្បងស្របតាមរបារបញ្ឈរ / strut;

គ) នៅការតភ្ជាប់នៃរបារបញ្ឈរនិងផ្ដេកនៅក្នុងប្រព័ន្ធជញ្ជាំងដែលមិនផ្ទុកបន្ទុក;

ឃ) នៅកណ្តាលកម្ពស់នៃគែមត្រូវបានជួសជុល;

e) នៅពាក់កណ្តាលកម្ពស់នៃគែមដោយឥតគិតថ្លៃ;

f) នៅកណ្តាលទទឹងទីតាំងដែលនៅជាប់នឹងសន្លាក់ផ្តេក (តំបន់សម្ពាធវិជ្ជមាន);

g) កម្ពស់ពាក់កណ្តាល ទីតាំងនៅជាប់នឹងសន្លាក់បញ្ឈរ (តំបន់សម្ពាធវិជ្ជមាន)។

៨.៣. វាស់សំពាធ

ចំនុចសូន្យនៃការធ្វើតេស្តគឺការផ្លាត និងសំពាធអ័ក្សដែលវាស់បន្ទាប់ពីបន្ទុកត្រូវបានអនុវត្តនៅដើមដំបូងនៃការធ្វើតេស្ត មុនពេលកំដៅ និងបន្ទាប់ពីសំពាធមានស្ថេរភាព។

សម្រាប់សំណាកជញ្ជាំងតែមួយ ខ្សែអ័ក្សបញ្ឈរត្រូវវាស់។ សម្រាប់សំណាកជញ្ជាំងទ្វេ ខ្សែអ័ក្សបញ្ឈរដែលផ្ទុកត្រូវវាស់ដោយឯករាជ្យពីគ្នាទៅវិញទៅមក។

ការវាស់វែងសំពាធផ្ដេកត្រូវធ្វើលើផ្ទៃមិនប៉ះនៅទីតាំងជាច្រើនដើម្បីកំណត់ការផ្លាស់ទីលំនៅអតិបរមា។

9. នីតិវិធីសាកល្បង

៩.១. បន្ទុកផលប៉ះពាល់

កម្មវិធីនិងការផ្ទៀងផ្ទាត់បន្ទុកទៅផ្នែកបញ្ឈរគឺស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃ TCVN 9311-1: 2012 និង 6.3 នៃស្តង់ដារនេះ។

៩.២. តេស្តសាកល្បងឡ

ការវាស់ស្ទង់និងការត្រួតពិនិត្យលក្ខខណ្ឌដូចជាសីតុណ្ហភាពនិងសម្ពាធនៅក្នុងចង្រ្កានសាកល្បងត្រូវតែគោរពតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃ TCVN 9311-1: 2012 ។

៩.៣. វាស់និងសង្កេត

ការត្រួតពិនិត្យសំណាកសាកល្បងដោយអនុលោមតាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់សមត្ថភាពផ្ទុក ភាពសុចរិត និងលក្ខណៈសម្បត្តិអ៊ីសូឡង់ត្រូវបានវាស់វែង និងសង្កេតដូចបានបញ្ជាក់នៅក្នុង TCVN 9311-1: 2012 ។

10. លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យលក្ខណៈ

សមត្ថភាពផ្ទុករបស់ឧបករណ៍បំបែកបញ្ឈរដែលផ្ទុកបន្ទុកត្រូវវាយតម្លៃ និងប្រៀបធៀបជាមួយនឹងសមត្ថភាពផ្ទុក ភាពសុចរិត និងលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃការអនុវត្តអ៊ីសូឡង់ដែលបានបញ្ជាក់នៅក្នុង TCVN 9311-1:2012 ។

11. ការវាយតម្លៃលទ្ធផលតេស្ត

ការធ្វើតេស្តត្រូវបានចាត់ទុកថាមានសុពលភាពនៅពេលដែលជំហានត្រូវបានអនុវត្តដោយអនុលោមតាមការណែនាំក្នុងដែនកំណត់ជាក់លាក់ចំពោះតម្រូវការដែលពាក់ព័ន្ធដូចជា៖ ឧបករណ៍ធ្វើតេស្ត លក្ខខណ្ឌសាកល្បង ការរៀបចំសំណាកសាកល្បង ឧបករណ៍ធ្វើតេស្តដំឡើង និងនីតិវិធី ហើយត្រូវគោរពតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃការនេះ។ ស្ដង់ដារ។

ការធ្វើតេស្តនេះក៏ត្រូវបានចាត់ទុកថាមានសុពលភាពផងដែរ នៅពេលដែលលក្ខខណ្ឌនៃការប៉ះពាល់នឹងភ្លើងដែលទាក់ទងនឹងសីតុណ្ហភាព សម្ពាធ និងសីតុណ្ហភាពព័ទ្ធជុំវិញរបស់ចង្រ្កានលើសពីដែនកំណត់ខាងលើនៃការអត់ធ្មត់ដែលបានបញ្ជាក់នៅក្នុងស្តង់ដារនេះ។ TCVN 9311-1: 2012

12. ការបង្ហាញលទ្ធផលតេស្ត

លទ្ធផលនៃការធ្វើតេស្តភាពធន់នឹងភ្លើងត្រូវបានបង្ហាញដូចដែលបានបញ្ជាក់នៅក្នុង TCVN 9311-1: 2012 ។

នៅពេលដែលការធ្វើតេស្តត្រូវបានធ្វើឡើងនៅលើដុំសាកល្បងដែលត្រូវបានទទួលរងនូវបន្ទុកបច្ចេកទេសហើយវាត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយលំដាប់នៃការធ្វើតេស្តថាបន្ទុកនេះគឺតិចជាងបន្ទុកអតិបរមាដែលអាចកើតឡើងក្រោមបទដ្ឋានដែលអាចទទួលយកបាននោះសមត្ថភាពផ្ទុកបន្ទុកត្រូវបញ្ជាក់។ នៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍លទ្ធផលជាមួយនឹងពាក្យ "ដែនកំណត់" ។ ព័ត៌មានលម្អិតនឹងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យនៅក្នុងរបាយការណ៍សាកល្បងនៃគម្លាតបន្ទុកនេះ។

13. របាយការណ៍សាកល្បង

របាយការណ៍ត្រូវតែអនុវត្តតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃ TCVN 9311-1: 2012 ។